piątek, 9 sierpnia 2013

Prolog

Co czujesz, gdy ulatuje z Ciebie kawałek duszy.? 
Gdy czujesz, że żyje tylko Twoje ciało, bo reszta ulotniła się i przestała istnieć? 
Gdy Twoja egzystencja trwa ale nie istnieje?
Jak radzisz sobie z otaczającą Cię rzeczywistością nie czując nic poza bólem?

Dowiesz się, jak sam na własnej skórze tego doświadczysz. 
Dowiesz się jak to jest żyć bez serca, wyprutym z jakichkolwiek emocji.
Dowiesz się jak to jest myśleć o własnym końcu.
Trwać w jakimś cholernym bezdechu.   
 ......


- "Jesteś taką samą kurwą jak Twoja matka ! Zerem ! Nic nieznaczącym zerem!
Zrozum to w końcu.!  Razem z nią nadajecie się tylko do jednego. Nie zasługujesz
na lepsze traktowanie! Skończysz tak jak ona. Już ja tego dopilnuje,
będziesz gryzła piach obok niej."...



3 komentarze:

  1. Czekam na dalszy ciąg :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Myślę, że będzie to emocjonujące opowiadanie.., czytam dalej! :)

    http://cos-dla-romantyczek.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń